Umiejętność załatwiania potrzeb fizjologicznych w kuwecie bezsprzecznie stanowi jeden z kluczowych czynników stojących za spektakularną karierą kotów w roli domowych pupili. Szczególnie zabiegani mieszkańcy miast doceniają tę kompetencję, czyniącą w ich oczach koty łatwiejszymi „w obsłudze” od wymagających codziennych spacerów psów. Co jednak w sytuacji, gdy kot zaczyna załatwiać się poza kuwetą?
Dział: Terapia behawioralna
Nadmiar w obszarze zachowań apetytywnych (związanych ze zdobywaniem i spożywaniem pokarmu) może przejawiać się w formie spaczonego łaknienia (pica). W artykule omówię pica w kontekście zachowania kotów domowych.
Podłożem lęku separacyjnego jest zbyt silne przywiązanie do obiektu, którym najczęściej jest opiekun psa, ale może też nim być np. drugi pies. Tak więc jest to niezdolność zwierzęcia do zniesienia rozłąki z opiekunem/towarzyszem. Silnie rozwinięty i skumulowany lęk separacyjny może odbić się na zdrowiu zwierzęcia. Jak więc sobie z nim radzić?
W pierwszej części artykułu omówiliśmy zachowania związane z separacją oraz ich neurobiologiczne podłoże, objawy i możliwe przyczyny. Poznaliśmy również Lunę i Portlanda, psy, które prezentują podobne zachowania związane z rozłąką, a jednocześnie powiedzieliśmy sobie, że – pomimo podobieństwa objawów – podłoże zachowań separacyjnych może być skrajnie różne. Spróbujmy zatem zastanowić się nad sposobem postępowania z psem, który, według opiekunów, cierpi z powodu lęku separacyjnego. Z tej części artykułu dowiemy się, jak wygląda terapia zachowania i co się na nią składa.
Podczas konsultacji behawioralnej ocenie podlega przede wszystkim zachowanie zwierzęcia, w tym jego przyczyny i konsekwencje. Behawiorysta przed wydaniem opinii opiera się nie tylko na bezpośredniej obserwacji, ale także na przeprowadzonym z opiekunami wywiadzie, by uzyskać możliwie jak najwięcej istotnych informacji. Dopiero na podstawie zebranych danych stawia hipotezę i ostatecznie, w porozumieniu z opiekunami zwierzęcia, przygotowuje plan działania.
Gdy rozważamy przyjęcie kota pod swój dach, stajemy przed szeregiem decyzji do podjęcia. Jedną z nich jest wybór: kot rasowy czy dachowiec? Część osób zdecyduje się na pierwszą opcję – czy to z fascynacji konkretną kocią rasą, czy też z obawy przed „problemami” kota o niewiadomym pochodzeniu. Tymczasem praktyka pokazuje, że fakt narodzin kota w hodowli nie jest gwarancją sielanki.
Kiedy dzwonią do nas opiekunowie psów, które niszczą mieszkanie podczas ich nieobecności, często już w pierwszych słowach definiują problem. Zazwyczaj szukają pomocy, bo ich pies ma „lęk separacyjny”. Jednak z naszej strony ta definicja nie zawsze jest tak oczywista.
Gonienie własnego ogona, uporczywe wpatrywanie się w jakiś przedmiot czy też wylizywanie łap to tylko kilka z szeregu zachowań stereotypowych, jakie może prezentować pies. Powstają one w odpowiedzi na występujące w organizmie deficyty na poziomie fizycznym lub psychicznym i często są, niestety, zbyt późno dostrzegane przez opiekunów.
Zabawa u psów to bardzo szeroki temat. Wiele mówi o reakcjach psa, jego motywacji i stanie emocjonalnym, a także o jego relacji z właścicielem. Czy jednak wiemy, jak bawić się z naszym pupilem?
Agresja dominacyjna u psów to zaburzenie o podłożu lękowym. Osobniki wykazujące agresję dominacyjną można podzielić na dwie grupy. Pierwsza to te, które wiedzą, że mają kontrolę nad otoczeniem i mogą zmusić właścicieli do pożądanego przez siebie zachowania. Do drugiej grupy zaliczamy zwierzęta niepewne swojego miejsca w grupie społecznej, usiłujące poprzez agresywne zachowanie ustalić swoją pozycję. Większość przypadków należy do grupy drugiej. Jest to jednocześnie bardzo trudny obiekt terapii.
Króliki miniaturowe cieszą się coraz większą popularnością. Te śliczne uszate stworzonka urzekają swoim wyglądem oraz rozczulają, gdy rozkosznie poruszają noskiem, szukając ulubionych smakołyków. Niestety, przerażająco często przyszli właściciele królika podejmują decyzję o jego nabyciu zbyt pochopnie, nie poświęcając ani chwili na pogłębienie wiedzy na temat psychiki królika – jego charakteru, naturalnych wzorców zachowania, potrzeb i upodobań. Efektem jest zatrważająca liczba tych zwierząt oddawanych do adopcji w wyniku zaistniałych problemów behawioralnych i zdrowotnych.
Lękliwość u kota to trudny problem – jego obecność powoduje, że zwierzę często staje się niewolnikiem własnych psychicznych ograniczeń. Dobrze więc wiedzieć nie tylko, z czego to wynika, ale także jaką strategię pracy przyjąć, by pomóc kotu w jego przezwyciężeniu.