Wrażliwość na bodźce dźwiękowe to jeden z najczęstszych problemów, na jakie narażone są psy. Dobrze wiemy, jak nerwowo reagują na każdy hałas czy wystrzał. W sytuacji gdy nieunikniony jest kontakt z tym bodźcem, często musimy podawać im leki lub izolować je w miarę możliwości od źródła hałasu. Czy można jednak przyzwyczaić psa do głośnych dźwięków? Zmniejszyć jego wrażliwość na tyle, aby hałas nie był dla niego źródłem stresu?
Dział: Terapia behawioralna
W naszych domach żyje coraz więcej czworonogów, w związku z czym, siłą rzeczy, mamy też z nimi więcej problemów. Jak sobie z nimi radzić? Szkoły są dwie – szkolenie tradycyjne i pozytywne, przy czym ich podejście do karania zwierząt jest diametralnie różne.
Wychowanie psów to proces, który rozpoczyna się w zasadzie tuż po urodzeniu i trwa nieprzerwanie do końca życia zwierzęcia. Właściciel, który zdaje sobie z tego sprawę, jest odpowiedzialnym opiekunem, zapewniającym zwierzęciu właściwe warunki do prawidłowego funkcjonowania i interakcji na poziomie wewnątrz- i międzygatunkowym. Wielokrotnie brak tej elementarnej wiedzy wywołuje znaczne problemy behawioralne psów, a w konsekwencji prowadzi do przerwania pozytywnych więzi ze zwierzęciem.
W poprzednim artykule poświęconym tematyce kociej agresji (Agresja u kotów – systematyka i przykłady, „Animal Expert” nr 4/2018) przybliżono systematykę zachowań agresywnych u kotów. Tym razem skupiamy się na prewencji zachowań agresywnych u tego gatunku oraz na sposobach radzenia sobie z problemem. Bo jednak kot, choć ciepły i mruczący, w chwili ataku potrafi być niebezpieczny.
Gonienie „uciekających” i wydających dźwięki przedmiotów, aportowanie piłeczek, tarmoszenie szarpaka czy próba wydostania smakołyka z zamkniętego pojemniczka to nic innego jak psia zabawa. Dlaczego ta forma aktywności jest tak znacząca w życiu psa?
Jedną z ważniejszych potrzeb psa jest poczucie więzi z człowiekiem. Niemożność jej zaspokojenia skutkuje często zmianami w ich behawiorze – stają się one lękliwe i nieufne wobec człowieka, a wszelkie starania o polepszenie ich stanu nie przynoszą skutku. Jak ważne jest wyeliminowanie braku więzi z człowiekiem? Jak sprawić, aby pies czerpał satysfakcję oraz poczucie bezpieczeństwa z relacji z człowiekiem?
Celem sygnałów agonistycznych wysyłanych przez psa jest zatrzymanie lub oddalenie drugiego osobnika tego samego gatunku. Zwierzę dzięki takiemu zachowaniu próbuje uniknąć zagrożenia. Ważne jest, aby behawiorysta pracujący z psem z tego typu zachowaniami brał pod uwagę czynniki, które wzmacniają zachowanie oraz przeżywane przez psa emocje.
Psie i kocie przedszkola odgrywają ważną rolę w procesie socjalizacji zwierząt od najwcześniejszego etapu ich życia. Zwierzęta mają tam okazję uczyć się wykonywania podstawowych poleceń, a także prawidłowych zachowań czy unikania niepożądanych reakcji.
Żeby skutecznie pracować z psem nad jego zachowaniem i lękami, należy poznać ich przyczynę, a następnie dokładnie zaplanować pracę ze zwierzęciem. Dopiero konsekwentna realizacja planu, etap po etapie, pozwala nam skutecznie wyeliminować problem, z którym borykają się zarówno pies, jak i jego właściciele.
Nadpobudliwość to bardzo niejednoznaczne określenie zaburzenia behawioralnego. Może mieć różnorakie podłoże – zarówno genetyczne, jak i wyuczone. Pojęcie to jest ściśle związane z pojęciem pobudliwości. Przejawia się wzmożoną aktywnością psychoruchową, nadwrażliwością, przesadnymi reakcjami na bodźce, nawet te o znikomym natężeniu, oraz problemem z habituacją. Psy nadpobudliwe mają problem z odpoczynkiem i wejściem w stan odprężenia.
Deprywacja potrzeb związanych z terytorium, czyli krótko mówiąc – ograniczenie przestrzeni, może być przyczyną wielu problemów behawioralnych, z którymi opiekunowie zgłaszają się po pomoc do behawiorysty.
Lęk separacyjny – lub, mówiąc bardziej precyzyjnie, zespół zaburzeń separacyjnych – to zjawisko dość dobrze znane i szczegółowo opisane, ale w odniesieniu do psów. Natomiast właściciele kotów z ogromnym zdumieniem i niedowierzaniem przyjmują informację, że ich kot cierpi właśnie z powodu zaburzeń separacyjnych.