W praktyce kociego behawiorysty problemy związane z agresją to chleb powszedni. Aby zapewnić bezpieczeństwo sobie, kotu i jego opiekunowi, należy stosować kilka podstawowych zasad. Ich przestrzeganie umożliwia również prawidłowy przebieg konsultacji, a co za tym idzie – postawienie właściwej diagnozy i sformułowanie adekwatnych zaleceń.
Dział: Terapia behawioralna
Nadmierna pielęgnacja sierści, uporczywe atakowanie ogona, ssanie i żucie materiałów to kilka z najczęstszych objawów zachowań obsesyjno-kompulsywnych. Wspólnym czynnikiem definiującym jest uporczywy powrót osobnika do wykonywania tej samej czynności, a próby przeszkodzenia mu w jej realizacji, np. poprzez stosowanie fizycznych ograniczeń, są zupełnie nieskuteczne lub wręcz spowodują podniesienie poziomu stresu i frustracji.
Liczne publikacje na temat zespołu zaburzeń poznawczych (CDS) u zwierząt pokazują, jak wiele pytań rodzi się na temat tej jednostki chorobowej, i uświadamiają nam jej złożony i wieloaspektowy charakter. Należy pamiętać, że CDS jest chorobą nieuleczalną i postępującą, ale jej przebieg można spowolnić.
Wielu właścicieli psów boryka się z problemami nadmiernej lękliwości swoich podopiecznych. Można wymienić szeroki wachlarz zarówno przyczyn powstawania zaburzeń lękowych, jak i możliwości modelowania tego typu patologii. W zależności od podłoża problemu behawioryści i szkoleniowcy stosują szereg metod, które polepszają relację czworonoga z opiekunem i pomagają wzmocnić więź, budować pewność siebie u psa i pomóc mu odnaleźć się w ludzkiej społeczności. Praca węchowa może w wielu przypadkach wspomóc terapię.
W ostatnich kilku latach obserwujemy znaczny wzrost liczby właścicieli zwierząt, którzy szukają pomocy w rozwiązywaniu problemów behawioralnych swoich podopiecznych w lecznicach weterynaryjnych. Liczba i różnorodność problemów, z którymi zgłaszają się do lekarzy weterynarii opiekunowie, przekracza często możliwości lecznicy w niesieniu pomocy. W takich sytuacjach lekarz prowadzący zazwyczaj odsyła właścicieli zwierząt do behawiorystów współpracujących z placówką, po czym nie kontaktuje się już z nimi, uznając, że rozwiązanie problemu leży po stronie behawiorysty, który podjął się terapii. Nie zawsze tak jednak jest.
Trening psa to proces, który wymaga nie tylko cierpliwości i zaangażowania, ale także odpowiednich narzędzi, aby zwierzę nie tylko szybko przyswajało komendy, ale również czerpało przyjemność z nauki. Jednym z najważniejszych elementów skutecznego treningu są smaczki, które pełnią funkcję motywacyjną i wzmacniają pozytywne zachowania.
W życiu każdego organizmu ważną kwestią jest utrzymanie go w pełni komfortu. Komfort bytu odnosi się zarówno do przestrzeni zdrowia fizycznego i psychicznego, jak i do warunków środowiskowych, w jakich organizm musi funkcjonować.
W ostatnich latach sporo uwagi poświęcono potrzebom psów oraz ich sposobowi bycia. To cenna część nauki, która wielu miłośnikom czworonogów otworzyła oczy i zmieniła sposób patrzenia na nie.
Coraz więcej ludzi decyduje się na powiększenie rodziny o psiego towarzysza. Chodzą z pupilem do weterynarza, karmią, wyprowadzają go na spacery, budują z nim więź, deklarują miłość. Czy jednak jest to zdrowa relacja, zaspokajająca jego potrzeby emocjonalne i fizyczne?
Niebawem właścicielom psów cierpiącym z powodu fobii dźwiękowej przyjdzie zmierzyć się z kolejnym wyzwaniem, jakim jest powitanie Nowego Roku. Na szczęście, z każdym kolejnym rokiem można zaobserwować coraz większą świadomość właścicieli zwierząt domowych, dotyczącą konieczności zabezpieczania ich pupili przed nadmiernym stresem podczas hucznych obchodów sylwestrowych. Właściciele coraz częściej przychodzą do gabinetów weterynaryjnych z prośbą o poradę i zabezpieczenie lekami w tym trudnym dla nich oraz ich pupili okresie.
Wiele osób, marząc o kocim przyjacielu, ma w głowie pewne gotowe wyobrażenie. Niestety, praktyka pokazuje, że ta wizja nie zawsze jest zgodna z rzeczywistością, a zachowanie poszczególnych zwierząt potrafi być dla ludzi zaskoczeniem. Kiedy zatem wybieramy kota dla siebie, warto pamiętać o kilku istotnych kwestiach.
Psy niesłyszące – zarówno te, które urodziły się z wadą słuchu, jak i te, które utraciły ten zmysł w trakcie życia – wymagają specyficznych metod pracy oraz dostosowania środowiskowego. Wraz z rosnącą liczbą adopcji psów niepełnosprawnych, wzrasta również potrzeba zgłębiania wiedzy oraz opracowywania sposobów szkoleniowych opartych na najnowszych badaniach naukowych. Tym bardziej że brak słuchu u psa
nie oznacza, że jego jakość życia musi być niższa niż u psa w pełni sprawnego.