Diagnostyka i leczenie zachowań obsesyjno-kompulsywnych u kotów

Zachowania o charakterze obsesyjno-kompulsywnym to zagadnienie, które wciąż funkcjonuje na marginesie świadomości wielu kocich opiekunów. Niby wiedzą oni o jego istnieniu, jednak bardzo rzadko są w stanie skutecznie wyłapać pojawiające się wczesne stadium problemu. Okazuje się natomiast, że prawidłowe działanie ze strony opiekuna, często połączone z odpowiednią procedurą weterynaryjną, potrafi dawać doskonałe efekty terapeutyczne. Trzeba jednak wiedzieć, co robić.

Czym są zachowania obsesyjno-kompulsywne

W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych definicji mamy kilka, jednak mnie najbardziej odpowiada ta zaproponowana przez Karen L. Overall i Arthura E. Dunhama, która określa je jako „powtarzające się, zrytualizowane zachowania, których natężenie jest wyższe niż norma i które zaburzają codzienny tryb funkcjonowania zwierzęcia”. 

Co to oznacza? Chodzi o sytuację, w której kot skupia się na danej czynności na tyle mocno, że zaczyna wykonywać ją ze zbyt dużym natężeniem i częstością – do tego stopnia, że pomija inne elementy codzienności, takie jak aktywność, interakcja z otoczeniem, a nawet jedzenie czy sen. Zgodnie z oceną dokonaną przez wspomnianych wyżej badaczy, wyolbrzymione są więc nie tylko forma danego zachowania, lecz także czas jego trwania.

Kiedy przyglądamy się nieprawidłowym, powtarzalnym zachowaniom występującym u zwierząt, warto zatrzymać się na różnicy między zachowaniami obsesyjno-kompulsywnymi a stereotypiami. Te ostatnie J. P. Garner określa jako powtarzające się wzorce motoryczne, które koncentrują się jedynie na powtarzaniu tego samego ruchu. Przykładem może być zwierzę krążące wokół wybiegu po stałym śladzie, słoń monotonnie kołyszący trąbą czy też koń kiwający się w swoim boksie. Takie zachowania bardzo często można obserwować w ogrodach zoologicznych, gdzie zwierzęta cierpią z powodu ciasnej przestrzeni, braku bodźców i stymulacji oraz samotności. Z kolei zachowania obsesyjno-kompulsywne mają koncentrować się na celu, a nie na samej czynności. Stąd niektóre tego rodzaju zaburzenia przybierają złożoną formę, składającą się z całego łańcucha zachowań, przez co mogą być trudne do zaobserwowania i zd...