Bomba z przyspieszonym zapłonem

Debra F. Horowitz i Jacqueline C. Neilson w książce Blackwell’s Five-Minute Veterinary Consult Clinical Companion: Canine and Feline Behavior piszą, że reaktywność czy hiperaktywność dotyczy zwierząt, które mają problem z normalnym przystosowaniem się do oddziałujących na nie stymulacji oraz nie potrafią się uspokoić samodzielnie nawet w środowisku mało pobudzającym. Autorki reaktywność psa porównują do ludzkiego ADD – zespołu zaburzeń koncentracji uwagi, który bierze swój początek w nieprawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego – zaburzenia neuroprzekaźnictwa.

Karen Overall natomiast zwraca uwagę na istotną rolę reaktywności w diagnozowaniu i postępowaniu terapeutycznym psich pacjentów. U psów reaktywnych trudniej skutecznie wpłynąć na zachowanie problemowe, niezależnie, czy jest to niepokój, lęk, fobia, czy agresja ukierunkowana na konkretny bodziec. Psy reaktywne łatwo wyzwalają reakcję niewłaściwą, nieadekwatną do sytuacji, niebezpieczną, czyli inaczej problemową, często też długo pozostają na stosunkowo wysokim poziomie pobudzenia. 

Każdy pies ma swój próg reakcji na pewne bodźce, które mogą być dla niego problematyczne. Przy zaburzeniach reaktywności u psa progi reakcji się sumują i w zależności od sytuacji na jedną prowokację pies może zareagować szybkim pobudzeniem, a następnie stosunkowo szybko wraca do równowagi. Gdy prowokacji jest jednak więcej i następują krótko po sobie, pies reaktywny nie ma czasu się uspokoić. Jego pobudzenie utrzymuje się na wysokim poziomie, co powoduje, że wobec kolejnej sytuacji problemowej będzie nadreaktywny. Objawia się to:

• szybkim przekraczaniem progów 
• reakcji,
• błyskawicznym sięganiem po kolejne sygnały dystansujące, które następują tak szybko, że mogą być niezauważone,
• kąsaniem na oślep albo ze strachu w odruchu obronnym albo też z ogólnej frustracji czy agresywnego pobudzenia.

Na reaktywność psa wpływa zarówno czynnik środowiskowy – prowokacja będąca bodźcem wyzwalającym, jak i fakt, czy jest ona pojedyncza, czy dochodzi do wielu różnych prowokacji. Dodatkowo oddziałują czas trwania prowokacji i odstęp między pojawieniem się poszczególnych bodźców wywołujących lęk czy agresję. 

Pies, który przekroczył już pewien poziom pobudzenia, łatwiej i szybciej reaguje w obliczu banalnych na co dzień bodźcó...