Nosework to pozytywne skojarzenia. Ćwiczyć można nie tylko na jedzenie, ale też na zabawkę czy na takie wzmocnienie, jak kopanie dziur. Nosework nie musi być skomplikowany, żeby przynosił rezultaty, ale są pewne podstawowe kwestie, o których w praktyce należy pamiętać. Aktywność węchową warto wprowadzać także u szczeniaków. Ale po kolei.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
W ostatnich latach możemy zaobserwować znaczące zmiany w pozycji psa w naszym społeczeństwie. Pies nie jest już tylko stróżem podwórka – coraz częściej staje się członkiem rodziny. Niestety, konsekwencją tego stanu rzeczy jest zapominanie opiekunów o właściwej naturze psa, nierzadko prowadzące do zaburzeń zachowania.
Rynek ubezpieczeń dla zwierząt towarzyszących nie jest w Polsce tak rozwinięty, jak w krajach zachodniej Europy, ale od kilku lat firmy ubezpieczeniowe działające na rodzimym rynku uzupełniają ofertę o ochronę ubezpieczeniową dla właścicieli psów, kotów i innych zwierząt domowych. O ile jednak dość łatwo znaleźć ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków lub szkód wyrządzanych przez psa, o tyle polisa zdrowotna dla pupila to już rzadkość.
Wraz z wiekiem każdy żywy organizm, niezależnie od gatunku, podlega nieuchronnym zmianom – głównie związanym z obniżoną zdolnością radzenia sobie z fizjologicznymi i środowiskowymi czynnikami stresogennymi. I choć kot – w porównaniu z innymi gatunkami – starzeje się w bardzo dobrej kondycji psychicznej, to trzeba zwrócić uwagę na występujące w podeszłym wieku choroby somatyczne.
To jedno z pytań, przed którym stanął lub stanie w przyszłości niejeden psi opiekun. Odpowiedź na nie powinna być przemyślana – nie decydujmy pospiesznie o zabraniu ze sobą czworonoga ani równie szybko nie rezygnujmy ze wspólnego wyjazdu. Skutki takich nieprzemyślanych decyzji mogą bowiem ściągnąć na nas tarapaty i stres lub pozbawić nas szansy na dobry, wspólny czas z psem podczas urlopowych wojaży.
Organizm jest całością, a zdrowie fizyczne i psychiczne są ze sobą ściśle powiązane. Niestety, u wielu kotów łatwiej zarejestrować zaburzenia zachowań niż postępujące choroby somatyczne. Koty to aktorzy, udający, że „wszystko jest dobrze”. Dlatego regularne badania są u nich szczególnie ważne.
Znaczenie występowania zaburzeń hormonalnych u kotów wykazujących problemy z zachowaniem wydaje się być zjawiskiem w tej chwili jeszcze niedoszacowanym, a występującym nad wyraz często. W artykule oraz w jego kontynuacji, która ukaże się w kolejnym numerze, omówione zostaną dwa schorzenia, które często łączą się ze zmianami w zachowaniu – nadczynność tarczycy i cukrzyca.
Rozpoznawanie i leczenie bólu to jedno z największych wyzwań, przed jakimi stoją lekarze weterynarii. Ból to objaw choroby, a pacjent niechętnie pokazuje, co go boli. Jednak przy chronicznym bólu u psów i kotów pojawiają się już objawy behawioralne, które trzeba wziąć pod uwagę w diagnostyce różnicowej.
…jest zawsze bardziej zielona – powiada angielskie przysłowie. W gruncie rzeczy, dobrze opisuje stan, gdy mózg zaczyna dokonywać porównań, a w konsekwencji może rodzić się zazdrość. Porównania jednak wcale nie muszą być złe, a obserwacja trawnika (czy innej rzeczy) sąsiada może wręcz skłaniać do pracy nad sobą. Dobrze, koniec taniego psychologizowania, bo to chyba efekt aury za oknem. Miała być zima, a nie było. Mamy za to dziwnie hulające wiatry i deszcze. Jak żyć?
Koty domowe polują samodzielnie – ich ofiary są niewielkich rozmiarów, stąd nie ma konieczności, by polowały wspólnie, współpracując, jak to często ma miejsce np. u lwów. Jednak błędem jest wyciąganie z tego wniosku, że są samotnikami. Poza kontrolą człowieka koty żyją w grupach rodzinnych. Mogą też tworzyć kolonie (większe grupy, złożone z niespokrewnionych ze sobą osobników lub wielu grup rodzinnych) na skutek gromadzenia się w pobliżu ważnych zasobów (źródło pokarmu, dostępne kryjówki itd.).
Choroby trzustki i prowadzenie pacjentów trzustkowych pod kątem dietetycznym stanowią wielkie wyzwanie nawet dla najbardziej doświadczonych dietetyków i lekarzy weterynarii, ponieważ z wielu względów są to najtrudniejsi pacjenci. W postępowaniu terapeutycznym to właśnie żywienie stanowi jeden z istotnych czynników – tuż obok płynoterapii, leczenia bólu i przeciwdziałania wymiotom.
Karmienie interaktywne jest świetną stymulacją psychoruchową poprawiającą neuroplastyczność mózgu, czyli taką jego właściwość, dzięki której jest on zdolny do adaptacji, zmienności, samonaprawy, uczenia się i zapamiętywania. Karmienie interaktywne polega na zmianie systemu ze standardowego (limitowanego lub ad libitum, które w przypadku psów nie jest zalecane) podawania pożywienia w misce na karmienie „zmuszające” zwierzę do kombinowania i włożenia wysiłku w celu zdobycia pożywienia.