Dzień coraz dłuższy, przyroda się budzi, spacery z psem są coraz przyjemniejsze. Za chwilę ruszymy na długie wędrówki, rozpoczniemy planowanie zbliżającego się sezonu sportowego lub już wdrażamy jego pierwsze postanowienia. Wielu opiekunów sięga po suplementy dla swoich pupili, mające przywrócić formę z poprzedniego sezonu. Niestety, bardzo często bez konsultacji z lekarzem weterynarii oraz bez przeprowadzenia podstawowych badań stanu zdrowia psa.
Psy są z natury energiczne, skore do zabawy i aktywności fizycznej. Uwielbiają także pracę z ludźmi. Chętnie wykonują dla nas określone zadania:
czy to umysłowe, czy sprawnościowe. Nawet gdy przy tym się męczą, czerpią z wykonanych poleceń ogromną radość i satysfakcję. Okazuje się, że w tej współpracy człowiek także znajduje spore zadowolenie. Wspólne trenowanie z psem wymaga dużego zaangażowania obu stron, ale w zamian skutkuje wspaniałą, nieporównywalną z niczym innym, głęboką relacją opartą na wzajemnym zaufaniu i zrozumieniu. Zapewne dlatego coraz popularniejsze stało się uprawianie psich dyscyplin sportowych.
Zmysł węchu odpowiada za odbieranie bodźców chemicznych, które znajdują się w otaczającym środowisku (powietrzu lub wodzie) w postaci tzw. lotnych związków organicznych (LZO). Człowiek należy do gatunków mikrosmatycznych, co oznacza, że węch ma dla niego znikome znaczenie, w przeciwieństwie do organizmów makrosmatycznych – wśród których prym wiodą psy.
Czy interakcja z kotem rzeczywiście jest tak ważna, jak mówią behawioryści i znawcy tematu? A jeśli tak, to jak – w natłoku licznych obowiązków – wygospodarować czas i znaleźć motywację do codziennej zabawy z mruczącym pupilem? Przyjrzyjmy się wyzwaniom, przed jakimi stoją koci opiekunowie, oraz zastanówmy się, w jaki sposób stawić im czoła.
W tym artykule poruszymy temat spaceru. Większość opiekunów skarży się na problemy z psem, pojawiające się zaraz po przekroczeniu progu drzwi. Dlaczego tak się dzieje? Jak powinien wyglądać prawidłowy spacer? Jak nawiązać odpowiednią komunikację?
W pierwszej części artykułu („Animal Expert” 23/2021) omówiono 11 tez, które odnosiły się do rzekomych korzyści ze stosowania obroży elektronicznych. Dzisiaj, po niemal 20 latach od publikacji pierwszych informacji na ich temat, wiemy już znacznie więcej o procesach psychicznych oraz o mechanizmach rządzących zachowaniem psów.
Wydawać by się mogło, że w dzisiejszych czasach, kiedy wiedza naukowa daje nam odpowiedzi na tyle pytań i rozwiązuje problemy, z którymi do tej pory ludzie sobie nie radzili, niemal 40 lat po publikacji książki Karen Pryor zatytułowanej Najpierw wytresuj kurczaka (1984), obroże elektryczne powinny odejść do lamusa. Tymczasem wciąż są łatwo dostępne i powszechnie wykorzystywane. Dlaczego?
Wszystkie psie zabawy opierają się na głęboko zakorzenionych instynktach, związanych głównie z łańcuchem łowieckim. Zwykłe przeciąganie się szarpakiem czy aportowanie to nic innego jak odwzorowanie elementu łowieckiej sekwencji.
Nasze psy domowe do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie potrzebują pracy, choć nie jest to już praca rozumiana w sposób dosłowny, jak to było kiedyś, gdy psy na swoje dobra musiały zapracować np. stróżowaniem, pilnowaniem stad zwierząt czy pozbywaniem się szkodników, gdy towarzyszyły w polowaniach. Od wielu lat towarzyszą nam jako członkowie rodzin, są nam bliskie, dbamy o nie i chętnie spędzamy z nimi czas, jednak – aby czerpać prawdziwą radość z ich obecności – trzeba poświęcić czas, by były zrównoważonymi psami towarzyszącymi. W przeciwnym razie stają się utrapieniem i społecznym problemem.
W ostatnich latach coraz częściej zaczynamy zwracać uwagę na korzyści zdrowotne płynące z aktywności fizycznej – w aspekcie zarówno naszego życia, jak i życia naszych zwierząt domowych. A nie ma nic przyjemniejszego jak wspólna aktywność fizyczna na świeżym powietrzu. Jedną z takich aktywności jest dogtrekking. Co to takiego?
Nosework to pozytywne skojarzenia. Ćwiczyć można nie tylko na jedzenie, ale też na zabawkę czy na takie wzmocnienie, jak kopanie dziur. Nosework nie musi być skomplikowany, żeby przynosił rezultaty, ale są pewne podstawowe kwestie, o których w praktyce należy pamiętać. Aktywność węchową warto wprowadzać także u szczeniaków. Ale po kolei.
Karmienie interaktywne jest świetną stymulacją psychoruchową poprawiającą neuroplastyczność mózgu, czyli taką jego właściwość, dzięki której jest on zdolny do adaptacji, zmienności, samonaprawy, uczenia się i zapamiętywania. Karmienie interaktywne polega na zmianie systemu ze standardowego (limitowanego lub ad libitum, które w przypadku psów nie jest zalecane) podawania pożywienia w misce na karmienie „zmuszające” zwierzę do kombinowania i włożenia wysiłku w celu zdobycia pożywienia.
