Znaczenie pierwszych tygodni życia psa

Pierwsze tygodnie życia – od chwili narodzin do mniej więcej 8.–12. tygodnia – to okres intensywnego kształtowania się układu nerwowego, reakcji emocjonalnych i podstawowych schematów behawioralnych. To właśnie w tym czasie zapisywane są pierwsze doświadczenia, które później wpływają na zdolność psa do nawiązywania relacji, radzenia sobie ze stresem i adaptowania się do złożonego środowiska ludzkiego świata.

„Okno krytyczne”

Literatura naukowa okres noworodkowy i wczesną socjalizację określa mianem „okna krytycznego”. Znaczy to tyle, że wszelkie bodźce docierające do zwierzęcia w tym okresie mają nieproporcjonalnie większy wpływ na jego dalszy rozwój niż doświadczenia zdobywane w wieku dorosłym. To właśnie w tym konkretnym okresie rozwojowym tworzą się oraz stabilizują połączenia synaptyczne w mózgu, które odpowiedzialne są za percepcję, umiejętność uczenia się, a także za emocjonalne reakcje na nowe sytuacje. Niedobór rozwijających i pozytywnych bodźców lub wystawianie na bodźce negatywne skutkują pojawieniem się nieodwracalnych konsekwencji. Mogą u takiego osobnika pojawić się w późniejszym okresie zaburzenia, takie jak chociażby lękliwość, nadpobudliwość czy brak umiejętności regulacji sfery emocjonalnej. 
Mitem jest to, że wczesny okres życia psa determinowany jest wyłącznie przez czynniki genetyczne. Rasa i pewne odziedziczone predyspozycje oczywiście odgrywają tu swoją rolę, jednak to właśnie środ...