394
Pies, jako zwierzę socjalne, potrzebuje kontaktu z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Ich opiekunowie są coraz bardziej świadomi tego faktu. Dlatego też w lokalnych społecznościach coraz częściej organizowane są grupowe spacery z psami.
Właściciele czworonogów umawiają się na określony termin, by razem, w większej grupie psów, odbyć wędrówkę. Pomysłodawcami takiego wydarzenia są zarówno fundacje, stowarzyszenia, pracownicy schronisk, jak i zwyczajni, niezrzeszeni opiekunowie psów. Nierzadko na spacerze obecny jest są trener lub behawiorysta, który trzyma pieczę nad przebiegiem spotkania i udziela porad.
Na czym dokładnie polegają spacery integracyjne i czemu mają służyć?
POLECAMY
Okazja do socjalizacji
Przyjmijmy roboczo następującą definicję: spacer integracyjny jest jedną z form socjalizacji psa – polegającą na wspólnej wędrówce stada składającego się z psów i ich właścicieli.
Jak już wspomniano, pies to zwierzę socjalne, potrzebujące kontaktów z innymi psami – zwłaszcza w wieku szczenięcym, kiedy odpowiednia socjalizacja jest bardzo ważna. Od niej zależy, jak pies będzie reagował na przedstawicieli swojego gatunku; czy będzie się ich bał, czy będzie agresywny, czy też skory do zabawy i zdrowej wymiany informacji. A więc gdzieś nasz pupil, czy to szczeniak, czy dorosły, powinien spotykać się z innymi psami. Wspólny spacer wydaje się do tego idealną okazją.
Cechy spacerów integracyjnych i korzyści płynące z uczestnictwa:
- Socjalizacja szczeniaka i psa dorosłego, czyli nauka przebywania z innymi psami.
- Zaspokajanie naturalnej potrzeby kontaktu z innymi psami.
- Pomoc w naprawie niektórych psich problemów – lękliwy pies nabywa pewności siebie i odwagi, natomiast nadpobudliwe i wrogo nastawione psy nabywają ogłady. Oczywiście, tylko wtedy, jeśli opiekun zadba o bezpieczeństwo psa i będzie trzymał się reguł.
- Wspólne wędrówki wpisane są w psią naturę. Wszystkie wolno żyjące psowate łączą się w stada i wędrują wspólnie, w określonym celu.
- Promocja idei socjalizacji psów i odpowiedzialności opiekuna, która dotyczy bezpieczeństwa (w kontaktach pies – pies, człowiek – pies) oraz czystości (sprzątanie odchodów).
- Towarzysko-socjalizacyjny charakter spotkań, integracja propsiej społeczności.
- Spora dawka ruchu – zazwyczaj są to długie, minimum godzinne spacery.
Zasady, których należy przestrzegać:
- Psy są na smyczy.
- Psy agresywne, nerwowe lub niepewne należy przyprowadzić w kagańcu.
- Suczki z cieczką i psy chore nie mogą uczestniczyć w spotkaniu.
- Nie należy karmić cudzych psów bez pozwolenia – piesek może być chory, uczulony lub w trakcie szkolenia.
- Opiekun dba, aby jego pies nie narzucał się innym, jeśli powoduje to ich dyskomfort. Nie wolno dopuszczać do walk między psami!
- Pies nie musi się witać z innymi psami ani wchodzić z nimi w interakcje, zwłaszcza jeśli właściciel obawia się agresji lub lękliwości u swojego pupila. Wystarczy, że grupa będzie razem się przemieszczać jako stado – Twój pies w końcu zaakceptuje taką rzeczywistość, będzie wąchał pozostawiane ślady i zawiąże się więź między wszystkimi uczestnikami marszu.
- Twój pies może po prostu nie lubić innego psa. Nie zmuszaj go do kontaktu ani nie karć!
- Każdy w grupie sprząta po swoim psie.
- Opiekun jest w 100% odpowiedzialny za swojego psa!
Takie spotkanie, po pierwsze, stanowi odwołanie do psiej natury (pozostałość po przodkach – wspólne wędrówki w poszukiwaniu wody i pożywienia), po drugie, odbywa się w kontrolowanych warunkach. W przeciwieństwie do wybiegów, tu pies jest na smyczy. Właściciel sprawuje opiekę nad swoim pupilem, nadzoruje jego zachowanie i decyduje, z którymi psami może wejść w kontakt, a z którymi nie. W przypadku zbytniej natarczywości względem innych, pies może (a w zasadzie powinien) zostać powściągnięty przez właściciela bądź też ochroniony przed obcą agresją. Socjalizacja nie oznacza po prostu zapewniania pupilowi kontaktów z pobratymcami, lecz opiera się na bezpiecznych spotkaniach, najlepiej ze zrównoważonymi psami. Od nich bowiem nasz psiak może nauc...
