Od chwili, gdy Elaine Aron w 1997 roku w książce Wysoko wrażliwi opisała różnice w ludzkiej wrażliwości na otaczające środowisko, cecha temperamentu nazywana „wrażliwością przetwarzania sensorycznego” (sensory processing sensitivity, SPS) stała się bardziej zrozumiała. Opisują ją cztery cechy (akronim DOES):
- D (depth of processing) – głębokość przetwarzania,
- O (overstimulation) – łatwość ulegania przebodźcowaniu,
- E (emotional reactivity and empathy) – emocjonalna reaktywność oraz empatia,
- S (sensitive) – wyczulenie na subtelności.
Osoby wysoko wrażliwe są bardziej wyczulone na emocje innych osób, bardziej wrażliwe na stres, mają bogatsze sny, głęboko przetwarzają informacje, są bardziej wrażliwe na subtelne bodźce. Co ważne, jest to naturalna, wrodzona i dziedziczona cecha charakteru, a nie zaburzenie.
Czy psy mogą być wysoko wrażliwe?
Zdecydowanie tak, ale c...