Nieswoiste zapalenie jelit (IBD)

IBD jest coraz powszechnej występującym problemem zdrowotnym. Coraz więcej zwierząt trafiających do zoodietetyków celem ułożenia planu żywieniowego to pacjenci z diagnozą: nieswoiste zapalenie jelit. Jest to zapalenie idiopatyczne. Nie znamy dokładnie mechanizmów jego powstawania, rozpoznanie polega na wykluczeniu innych chorób, a nie wynika ze zmian histopatologicznych. Zakłada się, że może być to efekt złożonych interakcji między czynnikami środowiskowymi i bakteryjnymi, zaburzonych mechanizmów odpornościowych w jelitach oraz predyspozycji genetycznych i ubocznego działania niektórych leków.

Dodatkowo warto zauważyć, że dane literaturowe potwierdzają wpływ funkcjonowania układu odpornościowego w nieswoistych zapaleniach jelit. Z badań wynika, że u chorych zwierząt występuje wzmożona aktywacja limfocytów T, monocytów i makrofagów, które są źródłem cytokin wpływających na dalszy przebieg reakcji zapalnej/immunologicznej. Niestety, nadal niewyjaśniona pozostaje kwestia, w jaki sposób układ odpornościowy ustala, czy należy zareagować na dany antygen, czy pozostać w stanie tolerancji. Istotny jest również fakt wynikający z badań, iż flora bakteryjna kolonizująca jelito grube u pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit jest zdominowana przez pałeczki Escherichia coli, które przeważają liczebnie nad innymi gatunkami bakterii tlenowych i beztlenowych. Chociaż nieznane są antygeny generujące odpowiedź immunologiczną w IBD, to można przyjąć założenie, że rozwój choroby wywoływany jest przez zaburzenie funkcji układu immunologicznego wobec składników prawidłowej flory jelitowej, które przy zwiększonej przepuszczalności błony śluzowej mogą przełamywać stan tolerancji immunologicznej. Zaburzenia składu flory jelita, związane ze spadkiem ilości bakterii probiotycznych (Lactobacillus, Bifidobacterium) i wzrostem liczby drobnoustrojów potencjalnie chorobotwórczych (Escherichia coli, Bacteroides), mogą przyczyniać się do powstani...