Idiopatyczne zapalenie pęcherza na tle stresowym

Kiedy behawiorysta przystępuje do wywiadu, by zebrać informacje o kocim pacjencie, nierzadko do pierwotnego zagadnienia dochodzą kolejne elementy: częste oddawanie moczu małymi porcjami, spięcie ciała podczas mikcji, wokalizacja w czasie pobytu w kuwecie, wylizywanie okolic cewki moczowej i dolnej części brzucha, zablokowanie cewki moczowej (częstsze u kocurów niż u kotek) czy też występowanie krwiomoczu. Wszystkie te dolegliwości wskazują na zespół chorób dolnych dróg moczowych kotów, tzw. FLUTD (od ang. feline lower urinary tract disease). Interesujące nas schorzenie, czyli FIC (ang. feline idiopathic cystitis), zalicza się do tego zbioru – statystyki pokazują, że aż 2/3 kotów z grupy FLUTD cierpi właśnie na FIC.

Problemy z diagnozą

Na pierwsze przeszkody napotykamy już na etapie ustalenia przyczyny problemu. Termin „idiopatyczny” w nazwie dolegliwości mówi nam bowiem, iż podłoże jest niezdefiniowane. Pojawiające się dolegliwości w postaci objawów zapalnych w obrębie pęcherza moczowego nie mają podłoża bakteryjnego, a nawet jeżeli badania laboratoryjne lub diagnostyka obrazowa wskazują na obecność kamieni w pęcherzu lub kryształów w moczu, to jednak najczęściej po ich zwalczeniu lub usunięciu problem i tak powraca. Okazuje się bowiem, że objawy zapalne mogą występować nawet przy braku bakterii oraz przy idealnych wynikach moczu (dotyczy to zarówno wartości pH, jak i ciężaru właściwego moczu czy też elementów oceny osadu). 
Niestety, badania krwi także nie pomagają w postawieniu jednoznacznej diagnozy. Morfologia czy biochemia mogą dać nam informacje o ewentualnych innych problemach zdrowotnych pacjenta, jednak nie potwierdzą ani nie wykluczą wprost elementu FIC. Podobnie jest z diagnostyką obrazową – badanie RTG lub USG pęcherza moczowego pozwala często na ustalenie, czy toczy się tam stan zapalny (potwierdzić to może pogrubiona ściana pęcherza, widoczna w badaniu ultrasonograficznym) lub czy występują silnie echogenne struktury, takie jak kryształy lub kamienie, jednak nie zobaczymy dzięki temu niczego, co mogłoby właśnie na FIC bezsprzecznie wskazywać. Według statystyk, które opublikowała dr Debora Lichtenberg, prowadząca Lichtenberg Veterinary Hospital w Pelham (Massachusetts, USA), FIC może iść w parze z innymi schorzeniami: 20% kotów z objawami FIC ma w pęcherzu kryształy lub piasek, kolejnych 20% cierpi z powodu zablokowania cewki moczowej, między 1 a 5% trafia do lecznicy z powodu infekcji pęcherza, a u kolejnych ok. 5% diagnozowany jest nowotwór lub kombinacja wyżej wymienionych problemów. Nadal oznacza to, że pozostałych 50% kocich pacjentów ma objawy FIC bez innego konkretnego czynnika medycznego.
To, co nam zatem pozostaje, to diagnoza przez wykluczenie oraz przeprowadzenie bardzo dokładnego wywiadu nakierowanego na wyłapanie potencjalnych stresorów, obecnych w kocim otoczeniu. Niestety, jest to...