Przegrzanie, odwodnienie, udar cieplny – jak rozpoznać i reagować?

Jak więc w odpowiedni sposób zapobiec rozmaitym stanom nagłym będącym skutkiem przegrzania, a co ważniejsze – jak pomóc psu w takiej sytuacji? 

Termoregulacja

U psów oddawanie ciepła odbywa się poprzez promieniowanie, konwekcję i parowanie. Jak wiemy, psy nie mają gruczołów potowych na skórze, stąd nie tracą nadmiaru ciepła poprzez mechanizm pocenia się tak jak my, ludzie. Dlatego podstawową formą oddawania ciepła poprzez parowanie jest zianie, czyli dyszenie. Dodatkowo zwierzę oddaje ciepło przez skórę drogą konwekcji i promieniowania. Aby usprawnić proces oddawania nadmiaru ciepła z organizmu, naczynia krwionośnie obwodowe rozszerzają się, a krew krąży w nich szybciej. Zjawisko to objawia się na przykład zwiększoną wilgotnością psich łap, co można zaobserwować w czasie letnich upałów. Termoreceptory odbierające odpowiednie bodźce cieplne znajdują się między innymi na skórze i w jamie brzusznej. Przysyłają one impulsy do podwzgórza, gdyż tam znajduje się ośrodek termoregulacji sterujący wszystkimi procesami. Jego przednia część odpowiedzialna jest za utratę ciepła, tylna zaś za jego wytwarzanie.
Powyższe procesy termoregulacyjne uruchamiane są w celu zapobieżenia przegrzaniu organizmu psa w sytuacji, gdy warunki otoczenia temu sprzyjają (wysoka temperatura, wysoka wilgotność czy wydatny wysiłek fizyczny). Jest to proces obronny, gdyż wysoka temperatura jest niebezpieczna. Jeśli procesy te nie zadziałają prawidłowo lub gdy pies zbyt długo przebywa w upalnym środowisku, dochodzi do hipertermii (podwyższenia temperatury ciała), która bardzo szybko prowadzi do udaru cieplnego. Jest to zawsze stan nagły, a objawy pojawiają się błyskawicznie, ponieważ organizm psa nie umie już sobie poradzić z konsekwencjami przegrzania. Tem...