Jak podawać nagrodę „trudnemu” kursantowi?

Podawanie jedzenia podczas szkolenia psa spotyka się z szeregiem wątpliwości ze strony opiekunów tych zwierząt. Trudno im się dziwić – każdy z nich chce mieć zdrowego psa o pięknym pokroju ciała, wolnym od skutków ewentualnej alergii. Problem pojawia się, gdy do głosu dochodzą kwestie poglądowe, nie zawsze stricte związane ze szkoleniem, a raczej z przekonaniami ludzi na temat samego jedzenia czy kwestii relacyjnych. Dość często pada zarzut ze strony opiekunów, że w trakcie treningu z wykorzystaniem tzw. smaczków pies pracuje dla przysmaków, a nie dla nich i dla wzajemnej relacji. Drugie popularne zażalenie związane jest z obawą przed biegunką, przejedzeniem czy zjedzeniem „zbyt dużo”, mimo że ustalony jest zdrowy skład podawanego jedzenia, zapotrzebowanie kaloryczne i dobowy rytm karmienia, uwzględniając jedzenie podawane podczas treningów, a obawy wynikają jedynie z przekonań i mentalnych blokad opiekunów, którzy często sami mają problem ze zdrowym stosunkiem do żywności, co przekładają na swojego psa. Są również tacy kursanci, którzy od posiadania saszetki uzależniają, czy pies będzie ich słuchał, skarmiają psa zbyt intensywnie, za dużo, za często i w najmniej odpowiednim momencie – nie dając psu czasu na pomyślenie.
Zazwyczaj wcześniej czy później pada pytanie: „Czy szkolenie psa bez smaczków jest możliwe?”. Odpowiedz brzmi dość ambiwalentnie, bo i tak i nie, to zależy. 

Sposoby uczenia się

Warto wyjść od tego, czym jest szkolenie. To czas i przestrzeń poświęcone psu na zapewnienie mu kontrolowanych warunków umożliwiających naukę. Uczenie się to zmiana zachowania. Mówiąc najprościej jak się da: behawior to ruch dyktowany określoną motywacją. Odkładając na razie kwestie mobilizacji psiego organizmu do ruchu i jego zmiany, przypomnijmy sobie sposoby uczenia się. Najprostszy podział to:

1. Uczenie percepcyjne:
   a) utajone,
   b) imprinting;
2. Uczenie asocjacyj...