Przyczyny zachowań agresywnych u kotów i metody terapii

Agresja wchodzi w skład zachowań agonistycznych, które mają na celu załagodzenie konfliktu i zwiększenie szansy osobnika na przetrwanie. Obejmuje wszystkie rodzaje zachowań, których celem jest osłabienie przeciwnika. James O’Heare definiuje agresję jako atak, zamierzony atak lub groźbę ataku. Agresja może mieć wiele różnych motywacji i powinno się ją analizować, biorąc pod uwagę sekwencje zachowań, postawę ciała, mimikę i kontekst sytuacyjny, w jakim występuje. To, co bardzo ważne, gdy mówi się o agresji, to fakt, że nie można jej traktować jako zaburzenia ani diagnozy. Może być ona objawem choroby (choroba OUN, przewlekły ból, fobia) lub reakcją emocjonalną (strach, frustracja w wyniku niespełnionych potrzeb). Zwierzęta są biologicznie zaprogramowane do prezentowania zachowań agresywnych. Agresja służy do obrony zdrowia, życia, potomstwa, pozwala na zdobywanie pożywienia oraz zasobów istotnych z punktu widzenia przetrwania. Zwierzęta dziedziczą wzorce zachowań agresywnych charakterystyczne dla swojego gatunku. Ponadto, tak jak każde zachowanie, podlega ono procesowi uczenia się na zasadach warunkowania instrumentalnego, dzięki czemu zwierzę doskonali swoją technikę. Trzeba jednak pamiętać, że agresja niesie za sobą ogromne ryzyko poważnych obrażeń ciała i śmierci. Z tego względu zwierzęta społeczne, takie jak psy, wypracowały szereg sygnałów komunikacyjnych mających na celu załagodzenie zaistniałego konfliktu. W przypadku kotów sygnały te są jednak zdecydowanie uboższe i dynamika ataków zależy od temperamentu osobnika. Kocia agresja może się przejawiać prawie niezauważalną mową ciała, z wokalizacją o różnym natężeniu, aż do niebezpiecznych i bolesnych ataków. 

Rodzaje agresji 

W bardzo uproszczony sposób agresję można podzielić na trzy motywacyjne i emocjonalne kategorie. Pierwszą z nich jest agresja łowiecka, której celem jest zdobycie...