Każdy zawodowo pracujący z kotami człowiek wie, jak szybkie i nieprzewidywalne mogą być ataki kota oraz z jak poważnymi czasami wiążą się obrażeniami. Walka w naturze zawsze jest ostatecznością. Jednak ze względu na miejsce, które zajmują koty w hierarchii troficznej – są zarazem drapieżcą i ofiarą – ich przetrwanie zależy od szybkości reakcji. W momencie namierzenia przez naturalnego wroga kot nie ma czasu na wysyłanie szeregu sygnałów ostrzegawczych i często jego jedyną szansą jest szybki atak. Kot w Polsce ma różne statusy – osobną kategorię kota stanowią koty wolno żyjące, które odstraszają każdego napotkanego człowieka swoim dzikim usposobieniem.
Mimo procesu udomowienia koty pozostały zwierzętami, które potrafią funkcjonować niezależnie od człowieka. Aby dobrze zrozumieć temat, musimy cofnąć się do samego początku – jak powstał gatunek kota domowego i w jaki sposób przebiegł wspomniany proces udomowienia.
Domestykacja kota
Dzisiejszy kot domowy w świetle najnowszych badań wywodzi się od żbika nubijskiego (Felis silvestris lybica), zamieszkującego północną Afrykę i Bliski Wschód. Udomowienie kota rozpoczęło się właśnie na Bliskim Wschodzie. Schemat tego procesu przebiegał zupełnie innym torem niż w przypadku pozostałych gatunków, w których człowiek brał aktywny udział. W przypadku udomowieni...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
