Jesienne mioty i syndrom słabego kocięcia

Choć temat ten nie jest w sposób zadowalający opisany w literaturze przedmiotu, to jednak wystarczy porozmawiać z lekarzami weterynarii, pracownikami schronisk czy też wolontariuszami działającymi w stowarzyszeniach, fundacjach czy domach tymczasowych, by zebrać ogrom informacji na temat tego, jak trudny start mają kocięta środowiskowe, które przychodzą na świat w drugiej połowie roku. W niektórych kręgach mówi się wręcz o tym, że kocięta urodzone w tym czasie trudniej się socjalizują i mają większe tendencje do zachowań konfrontacyjnych, w tym do agresji. Nie jest to w pełni prawda, ponieważ procesy socjalizacyjne przebiegają w sposób zbliżony i napotykają na podobne przeszkody niezależnie od tego, w którym miesiącu zwierzę przyszło na świat. Faktem jest jednak to, że na całość rozwoju tych zwierząt mocno wpływają trudniejsze warunki zewnętrzne. Przyjrzyjmy się zatem nieco bliżej temu zagadnieniu.

Organizm matki w różnych porach roku

Zacznijmy od tego, co dotyczy nie tyle samych kociąt, co ich matek. Kotki środowiskowe lub wypuszczane bez kontroli, które nie są poddane zabiegowi kastracji, zachodzą w ciążę w różnych okresach roku. Ich cykl rujowy do pewnego stopnia jest powiązany z warunkami zewnętrznymi – szczególnie z temperaturą, a po części także z dostępnością pożywienia. Jeśli zatem zima jest łagodna – kotki w jej trakcie częściej zachodzą w ciążę. Jeżeli natomiast utrzymują się niskie temperatury, okres aktywności rozrodczej rozpoczyna się wczesną wiosną i trwa w zasadzie do późnej jesieni. 
Ponieważ kotki zwykle zachodzą w ciążę dość łatwo, nie trzeba wielu kryć do skutecznego zapłodnienia. Sama ciąża trwa u kotów zwykle 61–72 dni (średnio 66 dni), co oznacza, że samica pokryta w pierwszych dniach marca swoje młode urodzi na początku...