Współczesna nauka traktuje stereotypie jako złożone zaburzenie – często klasyfikowane jako kompulsywne zaburzenia obsesyjne (OCD), często powodowane niedoborem stymulacji, deprywacją socjalną, a także chorobami somatycznymi. Powoduje to, że należy podchodzić do tego problemu interdyscyplinarnie.
Stereotypie cechują się wysoką powtarzalnością oraz sztywnością formy. Prezentowane w ten sposób zachowania nie mają celu adaptacyjnego. W literaturze przedmiotu opisuje się je jako przejawy zaburzeń behawioralnych, powstające zwykle w warunkach silnego stresu, ograniczonego środowiska lub niemożności zaspokojenia podstawowych potrzeb gatunkowych1. W przypadku psów obserwuje się je zazwyczaj w warunkach schroniskowych, ale także u...
Jak radzić sobie z problemem stereotypii u psów?
Stereotypie to z pozoru całkowicie bezcelowe, powtarzające się zachowania. Jeszcze do niedawna traktowane były jako śmieszne i nieszkodliwe, dziś już jednak wiemy, że są one wynikiem poważnych zakłóceń w funkcjonowaniu układu nerwowego, emocjonalnego i środowiskowego. Dlatego coraz częściej skłaniają opiekunów zwierzęcia do zasięgnięcia porady weterynaryjnej i behawioralnej.