Najczęściej schorzenie to przekazywane jest w genach, z pokolenia na pokolenie. Co ważne, zwierzę mające gen dysplazji wcale nie musi zachorować. Na rozwój tej choroby mają wpływ również czynniki środowiskowe, czyli przynależność do dużej (predysponowanej) rasy, zbyt duża suplementacja wapniem, bardzo szybki wzrost szczeniąt, brak suplementacji przy żywieniu domowym, nadwaga albo otyłość na etapie rozwoju i wzrostu, a także nadmierny wysiłek fizyczny u rosnących zwierząt.
Dysplazja stawu biodrowego
Staw biodrowy u psa ma kulistą budowę, która umożliwia psu wykonywanie ruchów prostych, zginanie, przewodzenie, odwodzenie i obracanie. Staw biodrowy zbudowany jest z panewki miedniczej z obrąbkiem panewkowym oraz głowy kości udowej. Za stabilizację stawu biodrowego odpowiada torebka stawowa, więzadło głowy kości udowej, więzadło przezpanewkowe oraz mięśnie miednicy, które są umocowane na kości udowej.
Zdj. 1. Uwidoczniona dysplazja stawów biodrowych u psa rasy labrador retriver
Dysplazja stawu biodrowego (HD, hip dysplasia) uznawana jest za chorobę wieku rozwojowego, przeważnie u przedstawicieli dużych i olbrzymich ras (zdj. 1). Jej etiologia jest wieloczynnikowa, gdzie jako główn...