Pomiędzy strachem, lękiem i fobią
Choć pojęcia strachu, lęku i fobii bywają stosowane zamiennie, poniżej omówiono pokrótce różnice między nimi.
Strach stanowi fizjologiczną odpowiedź organizmu na sytuację realnego zagrożenia. Jest właściwy dla okoliczności, w których dana czynność lub incydent stanowiłyby niebezpieczeństwo dla danego osobnika. Jest niezbędny do przeżycia, ponieważ stanowi impuls do reakcji. Jeśli próby uniknięcia zagrożenia okażą się bezskuteczne, wówczas istnieje ryzyko przejścia strachu w chroniczny lęk.
Fobia, podobnie jak strach, odnosi się do konkretnego bodźca, jednak poziom natężenia emocji nie pozwala na właściwą reakcję, zatracona jest funkcja adaptacyjna. Objawy fobii mogą utrzymywać się również po usunięciu bodźca oraz zniknięciu bodźca, który ją wywołuje, co czyni ją podobną do lęku. Według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10, na gruncie ludzkim fobie stanowią grupę zaburzeń lękowych.
Lęk stanowi natomiast patologiczną odpowiedź emocjonalną na niedający się zidentyfikować bodziec, ale też może być skutkiem niemożliwości ucieczki lub kontroli sytuacji, która pierwotnie wywołała strach. Lęk jest również przewidywaniem nieprzyjemnego doświadczenia, zatem skupia się na percepcji, indywidualnym wyobrażeniu. Nie musi być realny.
Zaburzenia behawioralne na tle lękowym często mają charakter przewlekły i towarzyszą zwierzętom przez całe ich życie. U ich podłoża leżą czynniki genetyczne, rozwojowe oraz doświadczenia kotów z różnych okresów ich życia. Wie... |