Choroby dziąseł i przyzębia jako jedne z najczęstszych chorób zwierząt towarzyszących

Etiologia

Choroby te cechują się obecnością stanu zapalnego powstałego w wyniku nagromadzenia płytki bakteryjnej, czyli struktury o charakterze biofilmu, który złożony jest z bakterii, ich produktów przemiany materii, śliny, resztek pokarmowych i komórek nabłonkowych oraz zapalnych. Płytka nazębna u małych psów może zacząć się odkładać już w młodym wieku. Proces ten mogą dodatkowo przyspieszać takie czynniki, jak: wady zgryzu, zbyt mały przedsionek jamy ustnej, osłabienie układu odpornościowego, zaburzenia hormonalne, niektóre choroby oraz niedobory witamin. 
Płytka nazębna obecna przy zdrowych dziąsłach charakteryzuje się obecnością bakterii tlenowych lub ewentualnie względnie tlenowych – najczęściej są to Actinomyces i Streptococcus spp. Wraz z rozwojem zapalenia – płytka rozprzestrzenia się również poddziąsłowo. Bakterie tlenowe zużywają obecny tam tlen i w ten sposób powstają warunki beztlenowe, idealne dla wzrostu bakterii beztlenowych, takich jak: Fusobacterium spp., Spirochete, Porphyromonas spp., Prevotella spp, Peptostreptococcus spp.
Następnie płytka ulega stwardnieniu w wyniku połączenia z solami mineralnymi zawartymi w ślinie, dochodzi do mineralizacji i w ten sposób powstaje kamień nazębny. Można go rozróżnić na kamień naddziąsłowy i kamień poddziąsłowy. Pierwszy sam w sobie nie stanowi dużego problemu, sprzyja jedynie akumulacji płytki bakteryjnej. Główny czynnik w chorobach przyzębiach stanowi kamień poddziąsłowy – w celu jego dokładnego usunięcia należy wprowadzić zwierzę w stan narkozy, a tak...