Lateralizacja warunkowana jest genetycznie, ale może zostać zmodyfikowana także przez doświadczenia życiowe i interakcje społeczne. Na temat lateralizacji wielu autorów postawiło swoje hipotezy.
Hipotezy badawcze
Według Gainottiego1, 2, w przypadku każdego stanu emocjonalnego składowe procesy mózgowe obejmują głównie aktywację prawej półkuli – hipoteza prawej półkuli („RHH”). Z kolei Silberman i Weingartner3 wskazują na hipotezę walencyjną („VH”) mówiącą, że w przypadku stanów emocjonalnych o negatywnej wartościowości emocjonalnej składowe procesy mózgowe obejmują głównie aktywację prawej półkuli, podczas gdy lewa półkula jest stosunkowo bardziej zaangażowana w stany emocjonalne o pozytywnej wartościowości. Trzecia to hipoteza wycofania podejścia („AWH”) twierdząca, że w przypadku stanów emocjonalnych, które są związane z motywacją zbliżania się i wycofania, procesy mózgowe, które podporządkowują się tym stanom, są powiązane z dominującą aktywnością odpowiednio lewej i prawej półkuli4.
Na podstawie opublikowanych badań dotyczących preferencji kończyn u 119 gatunków kręgowców innych niż człowiek stwierdzono, że jedynie u 38 (31,93%) z badanych gatunków nie wykazywano asymetrii ani indywidualnej, ani populacyj...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
