Zespół zaburzeń poznawczych (CCD) u psów i kotów

Choroby wieku starczego często są skutkiem naturalnych procesów starzenia się organizmu i choć nie da się go zahamować, to przy odpowiedniej opiece oraz leczeniu można go spowolnić, a także złagodzić efekty tych procesów. Oczywiście, każde zwierzę starzeje się inaczej i tempo oraz nasilenie objawów są zróżnicowane. Zmienia się również behawior u takiego osobnika. Reakcja zmysłów na bodźce maleje bądź dochodzi do całkowitej ich dysfunkcji. Zmieniają się upodobania i potrzeby, a także rytm dobowej aktywności, np. pojawia się potrzeba większej ilości snu czy częstszego odpoczynku. Zwierzę może wykazywać mniejsze zainteresowanie otoczeniem, a sytuacje dotychczas dla niego naturalne mogą stać się czynnikiem stresogennym. Spadek aktywności zwierzęcia jest często interpretowany przez człowieka jako naturalny wynik starzenia się organizmu. Poniekąd tak jest, ale często wynika on również z dolegliwości wielu chorób, które towarzyszą starszym zwierzętom. Taki skutek mogą dawać np. osteoarthritis, otyłość lub choroby tarczycy. Jeśli zwierzę będzie odczuwało znaczny ból lub dyskomfort, to będzie unikało jakiegokolwiek ruchu. Ponadto zwierzęta takie jak psy czy koty z racji swojego pochodzenia (drapieżnik) są bardzo odporne na ból, co często może być przyczyną zbyt późnego zaobserwowania cierpienia u takiego osobnika. Czasami nadmierna aktywność u starszych zwierząt może wywoływać złudne wrażenie jego dobrej kondycji zdrowotnej, a tego typu zmiany behawioru mogą wystąpić również w wyniku innych schorzeń, między innymi przy nadczynności tarczycy czy też demencji.
Zmiany w zachowaniu psów i kotów starszych z reguły zachodzą na tyle wolno, że nie od razu są one zauważane przez człowieka i często nie wynikają z nowego problemu, ale z już wcześniej istniejącego, z którym w młodszym wieku pomimo uciążliwości dawały sobie radę. 

Wraz z wiekiem tolerancja na pewne bodźce spada i starsze osobniki gorzej znoszą dyskomfort psychiczny i fizyczny, np. hałas, towarzystwo młodych zwierząt czy obecność nieznanych mu osób. Z wiekiem może być to dla nich tak uciążliwe, że staje się wręcz frustrujące, co może wywołać u zwierzęcia zachowania agresywne lub silne wycofanie ze środowiska. 

Ponadto dysfunkcja bądź upośledzenie zmysłów, które wynikają z wieku, wprowadzają zwierzę w poczucie niepewności sytuacji, destabilizacji i zagrożenia, co w konsekwencji będzie rozwijało w nim stany fobiczne bądź lękowe. Silne napięcie emocjonalne wynikać może również z braku zrozumienia ze strony osobników tego samego gatunku, zwłaszcza kotów domowych (niewychodzących) zajmujących wspólną przestrzeń. Wysyłane sygnały komunikacyjne werbalne i niewerbalne przez osobnika geriatrycznego stają się niezrozumiałe przez współmieszkańców, a on sam ze względu na dysfunkcję niektórych zmysłów ma ograniczony odbi...