Zachowania wynikające z blokowania popędów – uwzględnienie instynktów psa w sesji szkoleniowej

Każde zwierzę rodzi się z pulą zachowań, z której korzysta przez całe swoje życie. Składają się one na strategie stosowane przez poprzednie pokolenia, pozwalające im przetrwać i przekazać geny, wydając na świat płodne potomstwo, a także zaspokoić potrzeby biologiczne. Aby zachowania te spełniały swoją funkcję, muszą być niezawodne i wykonywane automatycznie, na zasadzie „akcja – reakcja”. Aby tak było, natura wyposażyła zwierzęta w popędy – czyli wewnętrzną siłę motywującą ciało do wykonywania konkretnych, adekwatnych do kontekstu sekwencji ruchowych, mających na celu osiągnięcie określonego celu. Każde z tych zachowań jest samonagradzające się, co oznacza, że w trakcie jego prezentowania produkowana jest dopamina, która stymuluje mózgowy układ nagrody, co w rezultacie daje satysfakcjonujące poczucie spełnienia, choćby chwilowego. Instynkty budzą się w sytuacjach alarmowych, kiedy organizm domaga się zaspokojenia którejś z potrzeb – od poczucia bezpieczeństwa, przez wyrównanie elektrolitów czy poziomu glukozy, odbycie aktu seksualnego, defekację, mikcję, sen, odpoczynek po relacje społeczne, po posiadanie przedmiotów. W momencie odczuwania niezaspokojenia swoich potrzeb emocje, czyli stan wewnętrzny, ulegają wzbudzeniu, zwierzę wchodzi w emocjonalny system szukania (wg teorii J. Pankseppa), a gdy napotyka bodziec kluczowy lub wyzwalający, pobudzenie wzrasta jeszcze bardziej, aż do momentu realizacji całego łańcucha zachowań, mającego na celu realizację danej potrzeby. Wszystko to dzieje się poza świadomością zwierzęcia, w sposób odruchowy, poprzez stymulację hormonalną i neurologiczną. Zachowania instynktowne nigdy nie występują pojedynczo, zawsze są prezentowane w ściśle określonej sekwencji. W etologii...