Pasożyty jelitowe psa – objawy, rodzaje, rozpoznanie, leczenie i zapobieganie

Profilaktyka zdrowotna i diagnostyka

Pasożyty to bardzo częsta przypadłość u psów. Objawy są mało specyficzne, można więc przeoczyć zarobaczenie, szczególnie że pasożyty często nie są widoczne gołym okiem w kale. Dopiero przy bardzo silnej inwazji pasożyty w dużej liczbie pojawiają się w kale u psa. Choć przede wszystkim wywołują objawy ze strony przewodu pokarmowego, mogą również doprowadzić do poważniejszych chorób, np. anemii, i wpływać na cały organizm zwierzęcia. Dlatego bardzo ważne jest systematyczne odrobaczanie czworonoga i badanie kału.

Pasożyty wewnętrzne psów można podzielić na robaki obłe i płaskie:

  • robaki płaskie to bezkręgowce grzbietowo-brzusznie spłaszczone, które mają od kilku milimetrów do nawet kilkunastu metrów długości. Wśród płazińców wirki są organizmami wolno żyjącymi, pozostałe prowadzą 
  • pasożytniczy tryb życia. Należą do nich przywry i tasiemce. Przywry (z jednym wyjątkiem) i większość tasiemców są hermafrodytami, czyli obojnakami;,
  • robaki obłe mają ciało wydłużone, niesegmentowane, często nitkowate. Głównymi robakami obłymi atakującymi czworonogi są nicienie. Obleńce są rozdzielnopłciowe.

Choć jest bardzo duża różnorodność pasożytów atakujących psy, można wyróżnić pewne cechy wspólne inwazji pasożytniczych:

  • objawy ze strony przewodu pokarmowego, często niespecyficzne,
  • szczególnie narażone na pasożyty są osobniki młode,
  • objawy kliniczne pojawiają się wiele dni po zakażeniu,
  • trudna diagnostyka – wynikająca z faktu, że nie w każ-
  • dej próbce kału można znaleźć pasożyty,
  • trudne i długotrwałe leczenie związane z brakiem skutecznych leków i koniecznością długotrwałej terapii,
  • częste wikłania zakażeń pasożytniczych bakteriami i wirusami,
  • wiele pasożytów jelitowych może zarazić człowieka, np. Giardia czy Cryptosporidium.

Do zarażenia najczęściej dochodzi drogą pokarmową. Możliwe jest również zarażenie śródmaciczne, laktogenne, czyli poprzez mleko podczas ssania matki przez szczeniaki, czy też poprzez skórę.

Epidemiologia

Pasożytami najczęściej zarażają się zwierzęta mieszkające w skupiskach, takich jak schroniska czy hodowle. Również w miastach, gdzie zwierzęta spotykają się na spacerach i korzystają ze wspólnych wybiegów i łąk, łatwiej o zarażenia. Bezpośredni kontakt między czworonogami nie jest jednak konieczny do infekcji. Psy – wąchając i liżąc odchody psów i innych zwierząt – mogą połknąć pasożyta.

Na zarobaczenie narażone są głównie młode zwierzęta. Mogą one zarazić się już w łonie matki lub po urodzeniu, pijąc jej mleko. Dlatego tak ważne jest odrobaczanie suk przed spodziewaną ciążą.

D...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów



Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Animal Expert"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej
  • Zniżki na konferencje i szkolenia
  • ...i wiele więcej!

Przypisy