Jaskra u psów i kotów – jak sobie z nią radzić?

Objawy tego schorzenia wynikają ze zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP), które zaburza fizjologiczne czynności oka. Istnieją predyspozycje rasowe do wystąpienia jaskry u kilku ras psów, m.in. cocker spanieli, spanieli królewskich, basset hound, jack russell terrierów, terierów szkockich oraz foksterierów, a wśród kotów u syjamskich i orientalnych.
Trudno jednoznacznie oszacować, jaki odsetek zwierząt choruje na jaskrę. Ze względu na czasami jej długofalowy przebieg może to być choroba niediagnozowana. Jedno z badań naukowych przedstawiło dane statystyczne z Kliniki Małych Zwierząt w Utrechcie, gdzie pacjenci z jaskrą stanowili niecałe 10% wszystkich diagnoz okulistycznych przez 4 lata obserwacji1.

Mechanizm powstawania jaskry u zwierząt

Żeby dobrze poznać mechanizm powstawania zaćmy, warto najpierw dowiedzieć się, czym jest ciecz wodnista. Definicja przedstawia ją jako przezroczysty płyn, który jest produkowany przez wyrostki rzęskowe, czyli będące elementem ciałka rzęskowego fałdy gałki ocznej. Wyrostki mają za zadanie podtrzymywać soczewkę. Następnie ciecz wodnista przepływa do komory tylnej oka, a stąd do komory przedniej. Odżywia rogówkę i tęczówkę, po czym przez kąt przesączania między tymi dwiema strukturami trafia do krążenia ogólnego żylnego. Prawidłowa wartość ciśnienia wewnątrzgałkowego to tak naprawdę nic innego jak bilans między tworzeniem a odprowadzaniem cieczy wodnistej. Przyjmuje się, że do wzrostu ciśnienia dochodzi w momencie, kiedy proces odpływu cieczy jest już zaburzony w 90 %. IOP może zmieniać się w ciągu dnia. U psów rano jest nieco wyższe niż wieczorem, a u kotów odwrotnie. W jednym z badań naukowych stwierdzono, że u kotów zdrowych wahania I...