dr inż.; Wykładowca na uczelni SGGW w Warszawie, trener psów i terapeuta zoofarmakognozji stosowanej. Jedna z kilku osób w Polsce, która ukończyła pełne szkolenie z Caroline Ingraham, założycielką opisywanej metody. Członek Polskiego Towarzystwa Neuroendokrynologicznego. Jej pasją jest pasienie owiec, stawia też pierwsze kroki w obszarze nosework.
Zoofarmakognozja stosowana (ang. Applied Zoopharmacognosy – AZ) to sposób wspierania zwierząt poprzez oferowanie im biologicznie aktywnych związków pochodzenia roślinnego. Metoda ta opiera się na zjawisku samoleczenia, obserwowanego u wielu organizmów od tysięcy lat.
Ziołolecznictwo było i jest praktykowane od tysięcy lat. Używanie roślin o właściwościach farmakologicznych w celu poprawienia stanu zdrowia lub prewencyjnie jest powszechne nie tylko u ludzi, ale też u naszych braci mniejszych. U zwierząt takie samoleczenie określane jest jako zoofarmakognozja, od trzech słów pochodzenia greckiego: zoo – zwierzę, pharmacon – lek, gnosis – wiedza.
