Podstawą wiedzy o bioróżnorodności świata zwierząt jest nauka zwana faunistyką i tworzenie w jej ramach list gatunków wybranych obszarów. Pojawienie się na takiej lokalnej liście gatunków rzadkich budzi zachwyt i zazdrość innych badaczy. Nawet wśród amatorów obserwacji ptaków czy motyli właśnie gatunki rzadkie budzą najwięcej emocji i są najszerzej komentowane na forach internetowych; o nich też najczęściej rozmawia się podczas wypraw terenowych i w kuluarach konferencji specjalistycznych. To różnego typu rzadkości bywają także z dumą wybierane na towarzyszy życia. Ich wyjątkowość i egzotyczność są nieustannie podkreślane. Na giełdach zwierząt egzotycznych największe zainteresowanie gawiedzi budzą „dziwactwa”; to one też najczęściej trafiają na pamiątkowe fotografie i filmiki z targów zwierząt egzotycznych i tym podobnych inicjatyw. Na wystawach psów, kotów, kanarków czy papug właściciele wybranych okazów z dumą podkreślają ich wyjątkowość:
„To jedyny przedstawici...
A tu pospolitość skrzeczy
Carum est, quod rarum est – wedle tej łacińskiej sentencji, jasno mówiącej, że cenne jest to, co rzadkie, układa się wiele naszych relacji ze zwierzętami. Nawet tak, zdawałoby się, odległych od siebie jak obserwacje prowadzone w dzikiej przyrodzie i zakup pupila jako towarzysza życia.
Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.
